Blog

Een utopie?

Latexallergie Nederland heeft deze zomer opvallend veel vragen gekregen.
De vragen en de achterliggende verhalen zijn zeer herkenbaar en hebben veel overeenkomsten.
Vragen over kruisreacties met voeding, vragen over producten waar latex in is verwerkt, vragen waar je een restaurant kan vinden dat geen  latexhandschoenen gebruikt, telefoontjes van mensen die de behoefte hebben om  hun verhaal te doen. Gewoon even vertellen zonder dat er meteen geoordeeld wordt. Want dat laatste dat komt regelmatig voor. Vrienden en kennissen zijn vaak niet op de hoogte van deze allergie terwijl het van belang is hen zo  goed  mogelijk te informeren. De ene lacht erom en de ander neemt je serieus.
Maar wat als je bij een arts terecht komt die je kordaat zegt dat de allergie ‘tussen je oren zit’?
Je tandarts de ene week latexvrije handschoenen aantrekt en de volgende week, terwijl  je met vertrouwen in de stoel gaat zitten opeens met latexhandschoenen in je mond zit en je toevoegt: ‘met zo’n vaart zal het niet lopen’?  De huisarts die latex poederhandschoenen aanschaft en doodleuk zegt:  ‘ik heb er geen last van dus…..’

Bij dit soort verhalen word ik weer extra gemotiveerd om latexallergie onder de aandacht te blijven brengen.
Als artsen anno 2014 dan nog steeds niet weten wat latexallergie is, dan is mijn advies: ga op zoek naar informatie! Het is niet voor niks een beroepsziekte en wat te denken van het  recent gepubliceerde artikel in Medisch Contact?  https://www.latexallergienederland.nl/artikelen/artikel-medisch-contact-%e2%80%98latexhandschoenen-schaden-de-gezondheid%e2%80%99/

Het goede nieuws is dat er gelukkig artsen en therapeuten zijn die wel kundig zijn op het gebied van latexallergie en daar worden patiënten  gezien en gehoord. Met de tips en adviezen die ze vervolgens krijgen, kunnen ze hun eigen weg vinden in het leven met deze allergie.

Ikzelf sta niet als arts, maar als ervaringsdeskundige coach,  open voor vragen. Niet alleen voorde patiënten met latexallergie, maar ook voor vragen van bijvoorbeeld werkgevers en ARBO artsen.

Vragen staat vrij en zo kan ieder op zijn manier een steentje bijdragen om het leven van iemand met latexallergie dragelijk te maken en op den duur een wereld te creëren zonder nieuwe gevallen van latexallergie. Een utopie?Niet zolang wij de handschoen niet in de ring werpen en latexallergie onder de aandacht blijven brengen.

© Anneke Derksen, augustus 2014

De keuze voor (zorg)instelling of arts, die blijft wat mij betreft bij mijzelf.

Maar mogen we straks zelf nog kiezen? Het is een actuele vraag.
De mogelijke gevolgen van alleen al het stellen van deze vraag dringen meer en meer tot mij door. Zou het echt zover komen dat ik op een dag deze keuze niet meer zelf mag maken?
Terug in de tijd. Ik ga naar een academisch ziekenhuis om te laten onderzoeken of ik echt latexallergie heb. Klopt, de keuze voor dit ziekenhuis heb ik, na mijzelf goed te hebben laten voorlichten, zelf gemaakt. Kom ik bij de arts die de legendarische woorden spreekt: We nemen u een dagje op de intensive care op, schudden een latexgepoederde handschoen boven u uit en dan zien we wel of u de shock in gaat. En als dat zo is, dan halen we u er wel weer uit. Echt waar gebeurd! Natuurlijk heb ik dit geweigerd en heb ik om een andere arts gevraagd* Dit is een voorbeeld van een verkeerde keuze, maar wel een die ik zelf heb gemaakt en bij kon stellen. Ik kan mij toch niet voorstellen dat ik in de toekomst wordt verwezen naar die arts in dat ziekenhuis?!.
Ander voorbeeld: de tandarts. De praktijk waar ik was, wordt overgenomen. Ik vraag om een intake gesprek i.v.m. de latexallergie. De arts die mij te woord staat vertelt mij vol overtuiging dat ze alles weet van latexallergie, dat ik veilig ben in hun praktijk en dat….terwijl duidelijk zichtbaar de gepoederde latexhandschoenen in deze werkruimte liggen. Ik reis nu met plezier twee uur heen en terug naar een tandartsenpraktijk die wel weet wat (latex)allergie is. Ik moet er toch niet aan denken dat de zorgverzekeraar bepaalt naar welke tandarts ik moet.
Iedereen mag de ruimte , de vrijheid hebben om zo goed als mogelijk keuzes maken in zijn leven.
Het bewust worden van de stappen in het keuze proces (bewust worden dat je een keuze moet maken, accepteren van de keuze onzekerheid, vrijblijvend op zoek gaan, vergelijken , beslissen en uiteindelijk de keuze uitvoeren ) helpt , zoals ik in mijn dagelijks leven en in mijn werk als levens- en loopbaancoach ervaar, hierbij heel goed. Als je deze stappen bewust neemt, kan je vanuit je ‘eigen-wijs-heid’ keuzes maken. Een eigen keuze kan dan zijn dat je zelf een instelling of arts kiest, of dat je op de informatie en aanwijzing van een ander af gaat. Het gaat erom dat je zelf kiest.
De keuze voor zorginstelling of arts, die blijft wat mij betreft bij mijzelf.

© Anneke Derksen, april 2014
*Zie ook het boek: “Tussen de schuifdeuren van de Eerste Hulp”

Wat hebben reacties op fruit en latexallergie met elkaar te maken?

Het is maandag ochtend als de telefoon gaat. Vriendin belt en vertelt dat haar zoon tot twee keer toe op de spoedeisende hulp terecht is gekomen na het eten van ananas.
De eerste keer had hij er lekker van zitten smullen toen opeens zijn keel dicht ging zitten. Zijn ouders waren in de buurt, dus die konden hem snel naar het ziekenhuis brengen. Gelukkig liep dit goed af en was hij bijtijds in het ziekenhuis.
De tweede keer was hij gezellig uit eten met vrienden. Niets vermoedend at hij de lekkere saus tot hij opnieuw zijn keel voelde zwellen. Ober, wat zit er in deze saus? Eh, ananas meneer.
Dit keer waren zijn vrienden in de buurt en konden zij hem naar het ziekenhuis brengen.
Ook dit liep goed af , maar de vraag bleef: hoe kom ik opeens aan een ananas allergie en heeft dit kruisreacties met andere voeding ?
Het eerste wat bij mij opkwam is latex. Ananas heeft een kruisovergevoeligheid met latex. Heeft hij latexallergie? Verhalen uit de praktijk hebben mij inmiddels geleerd dat latexallergie ook meer en meer voorkomt bij mensen die niet met latexhandschoenen werken. Waarschijnlijk omdat ze veel meer worden in gezet in o.a. horeca, kinderopvang , etc. etc.
Het verhaal wordt een week later vervolgd: Zijn collega krijgt heftige allergieverschijnselen op het werk en wordt afgevoerd naar het ziekenhuis.
Ik vraag: staat er soms een ficus benjamin op kantoor? Ik vraag dit omdat ficus benjamin , de rubberboom, ook een reactie kan geven bij latexallergie. De stof op de blaadjes dwarrelt rond, je ademt het in en daar kan je, in ieder geval als je een latexallergie hebt , op reageren. En jazeker , er staan twee hele grote en ze zijn heel mooi. Ik adviseer om die planten, door een ander, buiten te laten zetten en de boel goed te luchten. Mocht je met een latexallergie te maken hebben, dan haal je die trigger tenminste weg.
Weer een paar weken later. Vriendin belt mij om te vertellen dat haar zoon inderdaad een latexallergie heeft. Gelukkig dat hij het nu weet, want nu kan hij zich informeren en er rekening mee houden.
Wat betreft zijn collega, dat vertelt dit verhaal verder niet. Ik hoop dat hij er ook achter komt wat de allergische reactie heeft veroorzaakt.
Opnieuw verwijs ik naar het voorwoord, geschreven door Drs. S. van As, van mijn boek ‘Tussen de schuifdeuren van de Eerste Hulp’: ”Een huidtest of bloedonderzoek kan de allergie bevestigen. Men moet er echter rekening mee houden dat deze testen niet altijd positief uitvallen. Zelf gerapporteerde klachten zijn van belang, zo is een fruit- en groente allergie in de meeste gevallen kenmerkend voor een latexallergie” .

© Anneke Derksen, april 2014

Antwoorden roepen nieuwe vragen op

Sinds een week of wat staan de antwoorden van de “vragenlijst latexallergie” op deze site. En de gegeven antwoorden roepen nieuwe vragen bij mij op.
59% van de deelnemers is werkzaam (geweest) in een omgeving waar met latex handschoenen werd of nog steeds wordt gewerkt.
Bij 30 % is de diagnose latexallergie geconstateerd. Verderop in de vragenlijst komen de antwoorden op kruisreacties met voeding in beeld. 32 % zegt te reageren op tropisch fruit, verder zie je ook reacties op avocado, tomaat, kiwi, pinda en banaan.
Nu weet ik niet of de 32% van deze groep ook bij een deel van de overige voeding ”ja” heeft ingevuld.
In het voorwoord van mijn boek ‘Tussen de schuifdeuren van de Eerste Hulp’, heeft Drs. S. van As het volgende geschreven: ”Een huidtest of bloedonderzoek kan de allergie bevestigen. Men moet er echter rekening mee houden dat deze testen niet altijd positief uitvallen. Zelfgerapporteerde klachten zijn van belang, zo is een fruit- en groente allergie in de meeste gevallen kenmerkend voor een latexallergie” .
Daarnaast zie ik ook bij de overige vragen regelmatig een hoog percentage van een bevestigend antwoord.
Dit roept bij mij de vraag op: Weet iedereen met een latexallergie dat hij deze allergie heeft?
En eigenlijk ben ik door de voorbeelden uit de praktijk die mij ter ore komen wel zeker dat het antwoord op deze vraag ‘nee’ is. Nee, lang niet iedereen weet dat hij een latexallergie heeft. Met alle gevolgen van dien, want dan weet je ook niet wat je wel of niet moet vermijden.
Deze winter schenkt de NCRV aandacht aan beroepsziekten. http://altijdwatmonitor.ncrv.nl/p/276/ziek-door-mijn-werk/laatste-updates
Er komt tijdens het onderzoek naar voren dat beroepsziekten lang niet altijd worden gemeld door de bedrijfsarts. Hoe is dat bij de mensen met latexallergie? Is deze door uw bedrijfsarts gemeld?
Toen bij mij de latexallergie werd geconstateerd heb ik informatie ingewonnen bij het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten. http://www.beroepsziekten.nl/ en mijzelf tegelijkertijd aangemeld. Het is van groot belang dat de aantallen van latexallergie bekend zijn, ook al omdat de overheid dan misschien de stappen gaat nemen om deze beroepsziekte zo goed als mogelijk te voorkomen.
© Anneke Derksen, december 2013

Herfst: puzzel tijd

In het najaar van 2003 brak bij mij de latexallergie ten volle uit. De tijd die toen volgde maakte dat ik op diverse fronten moest gaan uitzoeken: Hoe ga ik hier mee om? En dat was een heel gepuzzel.

Een van de vragen en dagelijkse terugkerende puzzels gingen over mijn dieet. Na een streng rotatie dieet waardoor ik er achter kwam hoe ik op welke voedingsmiddelen reageerde, brak de tijd aan dat ik recepten ging bedenken. Ik wilde mijn dieet zo vorm geven dat ik mij er ook aan houden kon. Een van de lastigste producten om te laten staan was voor mij brood. Ik was dol op brood en nu moest ik een grote stap terugzetten in mijn broodconsumptie. Dat lekkere diepe- donkere- meergranen, het water loopt me ook nu nog in de mond, moest ik echt laten staan. Door ervaring weet ik nu dat ik gemiddeld twee keer per week brood kan eten. Wit, spelt, zuurdesem, gist. Mixen van deze ingrediënten wissel ik af.

Als lunch eet ik afhankelijk van het seizoen, salades, soepen, groente omeletjes en ook restjes warm eten van de avond ervoor. Dat werkt prima, maar ja soms blijft het verlangen naar iets anders.

Deze herfst is het kookboek Superfood Brood verschenen, geschreven door de arts Saskia van As. Het boek is geschreven voor mensen die geen granen, dus ook geen gluten en tarwe en geen noten kunnen verdragen. Het boek heb ik inmiddels doorgelezen. Het brood wordt gemaakt van groenten en bindmiddelen, de stap voor stap beschreven recepten zijn goed te volgen. Het boek is bovendien zeer informatief en bespreekt allergieën, kruisreactie en het rotatie dieet.

Ook aan de latexallergie wordt aandacht gegeven.

Het leggen van de puzzel kan beginnen. De recepten zijn zo opgesteld dat je voedingsmiddelen waar je allergisch op reageert, kan vervangen voor producten die je wel kan verdragen. Zo kan je in een recept dat tomaat bevat deze vervangen door bessen of courgette. Dat vraagt puzzelen en uitproberen. En dat is nu precies wat ik ga doen. Eventuele nieuwe producten ga ik heel voorzichtig uitproberen. Ervaring leert, deze week zelfs nog, dat te hard van stapel lopen soms een forse allergische aanval op kan roepen.

Wilt u meer weten over het boek, kijk dan op

http://www.superfoodbrood.nl/superfood-brood-kookboek

© Anneke Derksen, oktober 2013

 

Scroll to top