(door Drs. S. van As, arts)

Ik ben blij met dit boek over latexallergie, een aandoening die vooral voorkomt bij mensen die in de gezondheidszorg werken. Het is een belangrijk onderwerp dat alle aandacht verdient. Anneke Derksen werd zo ziek dat zij niet langer haar beroep kon uitoefenen. Zij begon een zoektocht om een verklaring te vinden voor haar klachten. Anneke kwam in 2003 bij mij op consult. Haar klachten waren talrijk; ze had darmklachten, voelde zich uitgeput, ze was benauwd en had jeukende bulten.

Zij wist dat ik in Californië had gewerkt met patiënten die aan ernstige allergieën leden. Ik begeleidde mensen met meerdere overgevoeligheden, beroepsziekten of klachten die samenhingen met belastende stoffen uit het milieu. Deze patiënten konden niets meer verdragen.

Om er achter te komen waar Anneke allergisch op reageerde, moest zij zoveel mogelijk chemische en geparfumeerde producten vermijden en bepaalde voedselgroepen weglaten uit haar dieet. Ik stelde voor Anneke een wisselmenu of rotatiedieet samen. Dat betekende dat zij elke dag bepaalde voedselsoorten mocht uitproberen en een dagboek moest bijhouden. Anneke deed haar uiterste best, zij was vastbesloten beter te worden. Uit haar dieetdagboek bleek dat allerlei soorten fruit en groenten, voedsel dat verwant is aan latex, heftige allergische reacties veroorzaakten. Anneke had een latexallergie.

Voor Anneke waren verandering van voeding en het verlaten van haar werkplek belangrijke stappen, maar het loste niet alles op. Een latexallergie brengt beperkingen met zich mee die voor het oog verborgen zijn. Latex is verwerkt in cosmetica, elastiek en kleding. Vrienden bezoeken kan een probleem opleveren, want voedsel dat door anderen is klaargemaakt, kan verboden producten bevatten. In restaurants worden vaak latexhandschoenen gebruikt in de keuken. Het voedsel dat hiermee is aangeraakt, kan een reactie uitlokken. Door een kruisreactie met tabak zijn ruimtes waarin gerookt wordt verboden terrein. Anneke moest haar leven een nieuwe richting geven. De toekomst was onzeker. Kon Anneke ooit nog in het ziekenhuis werken? Zou zij kunnen terugkeren naar een operatiekamer?

Tal van ziekenhuizen hebben, nadat de latexallergie erkend werd als beroepsziekte, latexgebruik beperkt of afgeschaft. Dit als voorzorgsmaatregel om de ontwikkeling van deze zelfs levensbedreigende ziekte te voorkomen. Het ziekenhuis waar Anneke werkte heeft haar allergie niet aangegrepen om een latexvrij beleid in te voeren en zelfs niet erkend dat zij door haar werk ziek is geworden. Anneke heeft moeten vechten voor deze erkenning.

Zij heeft de moed gehad een advocaat in de arm te nemen, niet alleen om het ziekenhuis aansprakelijk te stellen voor haar ziekte, maar ook om er voor te zorgen dat latexallergie onder ziekenhuispersoneel de aandacht krijgt die het verdient.

Toen duidelijk werd dat zij een advocaat moest raadplegen, bespraken Anneke en ik het traject dat voor haar lag. “Het ziekenhuis aansprakelijk stellen? Anneke, dat wordt een jarenlange zware strijd.” Dat de hoorzittingen, expertonderzoeken en processen 7 jaar in beslag zouden nemen, kon niemand voorspellen.

Dit boek is niet alleen het verhaal van Anneke. Een latexallergie is in de meeste gevallen een beroepsziekte. Symptomen worden lang niet altijd in verband gebracht met latex, waardoor de diagnose in veel gevallen pas na lange tijd wordt gesteld. Een huidtest of bloedonderzoek kan de allergie bevestigen. Men moet er echter rekening mee houden dat deze testen niet altijd positief uitvallen. Zelf gerapporteerde klachten zijn van belang, zo is een fruit- en groenteallergie in de meeste gevallen kenmerkend voor een latexallergie.

De verzorging van zieken is een zware taak. In de gezondheidszorg heeft men te maken wisselende diensten, een verhoogde kans op besmetting met parasieten en bacteriën en blootstelling aan chemische middelen zoals formaldehyde. Bij intensief latexcontact bestaat 16 procent kans op het ontwikkelen van een allergie. Gebruik van latexhandschoenen is echter helemaal niet noodzakelijk, er bestaan tal van goede latexvrije, hypoallergene alternatieven. Aandacht voor de gezondheid van mensen in de zorg heeft de hoogste prioriteit.

Dit boek en de uitspraak van de rechter zullen een bijdrage leveren aan een gezonder ziekenhuismilieu en ondersteuning van mensen die door hun werk deze ziekte hebben opgelopen.

Hilversum, september 2011

Drs. S. van As, arts

> Download hier een deel van het eerste hoofdstuk <